น้ำใจดีดีที่ยังหลงเหลืออยู่ในโลกใบนี้
ระดมพลทั้งเกาะ...ช่วยชีวิต...
เคยแต่อ่านหนังสือเรื่อง ปลาเกยตื้นครั้งละหลายๆตัว แต่ไม่คาดคิดว่าจะเจอกับตัวเองจังๆแบบนี้
วันนี้ ที่เกาะราชาใหญ่ ภูเก็ต ขณะที่ผมอยู่อีกฝั่งกับที่เกิดเหตุ.. พี่ชายโทรมาว่า..ให้รีบไปที่ อ่าวปะตก มีวาฬเพชฌฆาต มาเกยตื้น... พี่ชายผมอยู่ภูเก็ต รู้ก่อนผมอีก... แล้วรีบวิ่งหน้าตั้งคว้ากล้องไปอ่าวปะตก แค่ห้านาที...ภาพที่เห็น...อึ้งครับ..ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน..
คนประมาณสองร้อยกว่าคน... ทั้งไทย ฝรั่ง พม่า แขก มอญ...ต่างวิ่งวุ่นหน้าตั้ง ยื้อยุดฉุดหางปลาวาฬสีดำขนาดใหญ่... พยายามลากลงทะเล... กะด้วยสายตาที่เห็น...ประมาณ เกือบยี่สิบตัว..นอนดิ้นหางปัดไปมา และอีกนับไม่ถูกที่เห็นกระโดงบ่ายหน้าขึ้นบก บางตัวกลิ้งมาในแนวขวาง..เพราะต้านแรงคลื่นไม่ไหว และเสียงร้อง เหมือนเด็กทารกมาก...แปลกผมเพิ่งได้ยินวาฬร้องครั้งแรก..
ผมถ่ายรูปไปด้วย..สลับวิ่งลงไปลาก..มันอึ้งๆยังไงไม่รู้... รู้แต่ว่า..มันโกลาหลวุ่นวาย.. เกาะราชาใหญ่ตอนนั้น..เกาะด้านอื่นคงร้างหมด...มารวมกันอยู่หน้าอ่าวปะตก..
6 ชั่วโมงเต็มๆที่พยายามกันทุกวิถีทาง ทั้งแรงคน แรงเครื่องจักร... ถึงมันจะตายไปสองสามตัว...แต่ส่วนใหญ่ก็รอด..
ขอปรบมือให้กับทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์...บนเกาะราชาใหญ่
ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร...นับถือน้ำใจครับ..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น